Dodatkowe wymogi dla kierowcy samochodu o masie powyżej 3,5 tony

Firma zakupiła samochód ciężarowy (kwalifikowany jako specjalny) o masie całkowitej powyżej 3,5 tony. Czy kierowanie pojazdem o takiej masie wymaga skierowania pracowników-kierowców na dodatkowe badania czy szkolenia? Jak wygląda informacja o przepisach dotyczących czasu pracy dla takich kierowców?

Osoby zatrudnione na stanowisku kierowcy, które kierują pojazdem o masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony, są zobowiązane odbyć kwalifikację wstępną. Podlegają też obowiązkowi szkoleń okresowych oraz badań lekarskich w rozszerzonym zakresie. Dotyczy ich również wymóg badań psychologicznych). Obowiązki te wynikają głównie z ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1414 ze zm.), w tym z art. 39a i 39j-39l ustawy. Informacja o przepisach dotyczących czasu pracy dla takich kierowców przygotowywana jest w wersji rozszerzonej, obejmującej regulacje wynikające z aktów prawa unijnego (więcej na powyższe tematy pisaliśmy w GP nr 8 z 2014 r. na str. 12).

W przedstawionej sytuacji pracodawca powinien też przeprowadzić analizę ryzyka zawodowego. Kierowanie samochodem ciężarowym powyżej 3,5 tony wiąże się bowiem z określonymi czynnikami ryzyka, a posiadanie przez pojazd statusu specjalnego dodatkowo powiększa ich zakres.

Samochody specjalne wyposażone są w dodatkowe urządzenia lub konstrukcje pozwalające wykonywać określone zadania. Takimi pojazdami są np. śmieciarki, beczkowozy czy betoniarki. W przypadku kierowania takimi samochodami z pewnością należy ustalić i opisać czynniki ryzyka zawodowego na stanowisku kierowcy. Trzeba też zasygnalizować, że w zależności od rodzaju samochodu specjalnego przepisy odrębne mogą przewidywać obowiązek odbycia specjalistycznych kursów (jak np. w przypadku samochodów specjalnych używanych dla celów sił zbrojnych).

Rozszerzona część informacji, m.in. dla kierowców kierujących
pojazdami dostawczymi powyżej 3,5 tony
( pierwsza część informacji patrz GP nr 8 z br., str. 12)

Ponadto, w związku z przepisami rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady… (Dz. Urz. UE L 102/1) lub Umowy AETR informuję, że:

12. Dzienny czas prowadzenia pojazdu nie może przekraczać 9 godzin, a tylko 2 razy w tygodniu może wynosić 10 godzin. Tygodniowy czas pracy nie może przekraczać 56 godzin w 6-ciu dniach prowadzenia pojazdu, a taki czas jazdy nie może spowodować naruszenia maksymalnego czasu pracy, o którym mowa w pkt 8 informacji. Dwutygodniowy czas pracy nie może przekraczać 90 godzin.

13. Po 4,5 godzinach czasu prowadzenia pojazdu powinna nastąpić przerwa w jeździe trwająca min. 45 minut, przy czym przerwa ta może być podzielona na 2 części trwające kolejno: minimum 15 minut i 30 minut.

14. W każdym 24-godzinnym okresie kierowca powinien skorzystać z odpoczynku dziennego. Regularny okres odpoczynku dziennego wynosi nieprzerwanie 11 godzin lub 12 godzin udzielanych w dwóch odcinkach trwających kolejno minimum: 3 godziny i 9 godzin.

W jednym tygodniu kierowca może wykorzystać 3 skrócone dzienne okresy odpoczynku trwające nie mniej niż po 9 godzin.

15. W każdym tygodniu kierowca powinien wykorzystać odpoczynek tygodniowy. Regularny odpoczynek tygodniowy powinien trwać 45 godzin, a raz na 2 tygodnie kierowca może wykorzystać skrócony okres odpoczynku trwający min. 24 godziny.

Skrócenie odpoczynku tygodniowego powinno być zrównoważone odpoczynkiem wykorzystanym jednorazowo przed końcem trzeciego tygodnia następującego po tygodniu, w którym skrócono odpoczynek; odpoczynek rekompensujący skrócenie powinien być dołączony do okresu odpoczynku trwającego co najmniej 9 godzin.