Obniżone normy czasu pracy dla pracownika podmiotu leczniczego

Jakie normy czasu pracy obowiązują asystentkę stomatologiczną zatrudnioną u osoby niebędącej lekarzem, ale prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie działalności leczniczej?

Normy czasu pracy pracowników podmiotów leczniczych regulują przepisy szczególne, tj. ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217 z późn. zm.), dalej ustawa. Stanowi ona lex specialis w stosunku do przepisów Kodeksu pracy, zatem w sprawach w niej uregulowanych Kodeks nie znajduje zastosowania.

Zwracamy uwagę! Status pomiotu leczniczego mają nie tylko samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, ale także m.in. przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa ta nie stanowi inaczej - w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą (art. 4 ustawy).

W art. 93 ustawy wyodrębniono trzy grupy pracowników podmiotu leczniczego, których dotyczą różne normy czasu pracy, tj.:

ogólną, objętą normami 7 godzin 35 minut na dobę i przeciętnie 37 godzin 55 minut na tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym,
technicznych, obsługi i gospodarczych, objętą normami 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym,
niewidomych zatrudnionych na stanowiskach wymagających kontaktu z pacjentami, do której stosuje się normy 6 godzin na dobę i przeciętnie 30 godzin na tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym.

Ustawa nie definiuje pracowników zaliczonych do poszczególnych grup według klasyfikacji określonej w jej art. 93. Podziału dokonują jedynie rozporządzenia Ministra Zdrowia:

1) z dnia 20 lipca 2011 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami (Dz. U. nr 151, poz. 896) oraz

2) z dnia 17 lipca 2014 r. w sprawie warunków wynagradzania za pracę pracowników podmiotów leczniczych działających w formie jednostki budżetowej (Dz. U. poz. 954).

Pierwszy z powołanych aktów wykonawczych w załączniku określającym kwalifikacje wyróżnia pracowników działalności podstawowej oraz odrębnie administracyjnych, technicznych i ekonomicznych oraz gospodarczych. W sposób zbliżony dzieli pracowników drugie z ww. rozporządzeń wymieniając pracowników wykonujących zawód medyczny oraz innych, których praca pozostaje w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, administracyjnych, technicznych i ekonomicznych, gospodarczych i obsługi oraz ekonomiczno-administracyjno-technicznych i obsługi.

Wykazy te mogą stanowić pomoc w sklasyfikowaniu osób, o których mowa w pytaniu. Asystentka stomatologiczna w obydwu przypadkach została ujęta w pierwszej grupie pracowników, z czego należy wywodzić obowiązywanie wobec niej norm 7 godzin 35 minut na dobę i przeciętnie 37 godzin 55 minut na tydzień. Nie ma przy tym podstaw różnicowania osób na wskazanym stanowisku ze względu na podmiot zatrudniający, o ile zalicza się go do podmiotów leczniczych.